“Το ζήτημα της γλώσσας εν τεράστιον τζιαι ειδικά άμαν περιπλέκεται – τζιαι ίνταλοης άλλως πως να εγίνετουν – με την πολιτικήν ιστορία ενός τόπου. Τι εν τα κυπριακά σε σχέση με τα ελληνικά καλλίττερα ν’ αφήσω τούντην σχέση στους ειδικούς της γλώσσας. Πέρα που το καθαρά γλωσσικόν ζήτημα που τίθεται που την ίδιαν την γλώσσα προκύπτει έναν πολιτικόν ζήτημα όσον αφορά την κυπριακότητα τούτου του τόπου. Έτσι τζι αλλιώς το γλωσσικό ζήτημα που προκύπτει εν πολιτικό που μόνον του. Σε ότι αφορά την απόπειρα διαμόρφωσης μιας κυπριακής γλωσσικής πολιτικής η θεσμοθέτηση της Κυπριακής Ελληνικής καταγράφεται αυτόματα στην παιδείαν ως σφάλμα τζιαι απειλή. Τούντο σφάλμα τζιαι η απειλή υποστηρίζεται σθεναρά που το κατεστημένο. Το κατεστημένο βρίσκει δήθεν στηρίγματα που τα ευρήματα των γλωσσολόγων ότι τα κυπριακά εν διάλεκτος τζιαι η όπκοια προσπάθεια της ανάδειξης της κυπριακής γλωσσικής πολιτικής ππέφτει στο κενό τζιαι χάνεται. Επειδή λοιπόν θεωρείται διάλεκτος αφήνεται στο περιθώριο τζιαι έτσι εν διδάσκεται, εν συστηματοποιείται, εν καταγράφεται, εν ελέγχεται τζιαι κατά συνέπεια εν αποκτά τα δικά της αμυντικά γλωσσικά φίλτρα. Με τούντον τρόπον το βαθύ κυπριακό κράτος κατοχυρώνει την τάχα ελληνικότητα του νησσιού, των αθρώπων τζιαι της κουλτούρας του.
Η ιδέα τούτη να γίνει έναν μιτσή βιβλίον εν για να μάθει κάπκοιος την Κυπριακή Ελληνική γλώσσα ως προς το γεγονός ότι τα κυπριακά τζιαι κατ’ επέκτασην η κυπριακή κουλτούρα, μουσική, ποίηση τζιαι σκέψη εν κάτι άλλο πέραν που την ελληνική τζιαι την τούρτζικη κουλτούρα. Τα κυπριακά εν τα μιλούν μόνον οι ελληνοκύπριοι αλλά συμπεριλαμβάνεται τζιαι η Κυπριακή Τούρτζικη σε τούντον όρο. Κατά συνέπεια, μαθαίνω κυπριακά σημαίνει μαθαίνω τζιαι τες θκυό γλώσσες διαφορετικά μαθαίνεις είτε την Κυπριακή Ελληνική είτε την Κυπριακή Τούρτζικη. Η οικειοποίηση του όρου κυπριακά που την ελληνοκυπριακή κοινότητα εν αποτέλεσμα του ελληνικού εθνικιστικού σωβινισμού που καλλιεργείται που τον 19ον αιώνα ως τα σήμερα.
Önsöz
“Dil meselesi gosgocamandır, özelligla garışık olduğunda – zaten politik tarihi olan bir yerin dili başga nasıl olabilir? Kıbrıs dili nasıl bir dildir ve Yünanca’ya nasıl bağlantılıdır konusunu ustalara bıragmag daha iyi olur. Bir Kıbrıs dil poletikasını oluşdurma girişimi ila ilgili olarak Kıbrıslı Rumların kurumsallaşması, eğitime otomatig olarag bir hata ve tehdid olarag gaydedilir. Neysa, günümüzde gündeme gelen dilbilimi sorunsalı, aynı zamanda politik bir sorunsaldır da. Bu guruluş dilbilimcilerin bulgularından desteg alır, Kıbrıs’ın bir lehçesi ve Kıbrıslı dil poletikasını teşvig edmeg için herhangi bir çaba da boşa düşer ve gaybolur böyleca. Bir lehçe olduğu düşünüldüğü için, bu dil bir kenara atılır ne öğredilir, ne sisdemleşdirilir, ne gaydedilir, ne da kontrol edilir, böylece gendi savunma dili filtrelerini elde edemez. Sonuç olarag da, derin Kıbrıs devleti, adanınYunanlığını, halkı ve kültürü bitirir ve kilitler.
Bu güçük kitabı yabma figri, Kıbrıslı Rumlar için Kıbrıslı Rum dilini öğrenmeg ve dolayısıyla Kıbrıs kültürünü, müziğini, şiirini ve düşüncesini Yunan ve Türk kültüründen ayrı olarag gavramagdan gelir. Kıbrıslıca denilinca sadece Kıbrıs Rumcası değil, aynı zamanda akıllara Kıbrıs Türkçesi da gelmelidir. Sonuç Olarag, Kıbrıslıca öğrenmek demek hem Kıbrıs Türkçesi hem da Kıbrıs Rumcası öğrenmeg demegdir. Kıbrıslı Rum komitesi tarafından gabul gören ‘Kıbrıslıca’ terimi 19. yüzyıldan günümüze gadar yetişdirilen Yunan milliyetci şovenizminin sonucudur.”
Introduction
“The language issue is huge, especially when it is complicated – and how else would it be with the place that has a deep political history. What kind of language is Cypriot and how is related with Greek it’s better to leave this issue to the experts. Apart from the purely linguistic issue raised by the language itself, a political question arises in the nature of Cyprus and Cypriot languages. Anyway, the linguistic issue that emerges is a political issue as well. The institutionalisation of Cypriot Greek, as regards the attempt to formulate a Cypriot language policy, which is automatically recorded in education as an error and a threat. This error and the threat is strongly supported by the establishment. The establishment is supported by the findings of linguists, that Cypriot is a dialect and any effort to promote Cypriot linguistic policy falls into the void and is lost. As it is considered to be a dialect, it is left aside and is thus not taught, not systemised, not recorded, not controlled and therefore does not acquire its own defensive language filters. In this way, the deep Cypriot state finishes and locks the supposedly the identity of the island, of the people and the culture.
This idea of making a small book is for someone not only to learn the Greek Cypriot language but also, the Cypriot culture, music, poetry, which is something different than the Greek and Turkish culture. Cypriot is not only spoken by Greek Cypriots, but also Turkish Cypriot dialect is included in this term as well. As a result, learning Cypriot means learning both languages, otherwise, you either learn Greek Cypriot or Turkish Cypriot. The appropriation of the term Cypriot by the Greek Cypriot community is the result of the Greek nationalistic chauvinism cultivated from the 19th century to the present.”
Απόσπασμα στα Κυπριακά Ελληνικά, στα Κυπριακά Τούρτζικα τζιαι στα Αγγλικά από την Εισαγωγή του βιβλίου.
Μαθθαίννω Κυπριακά 